با وجود اینکه سامانه آموزش الکترونیکی تغییرات اساسی در روش های نوین آموزشی ایجاد و سامانه مدیریت آموزشی فرایند آموزش و یادگیری را به شدت تسهیل کرده اند کاربران ممکن است در فرایند طراحی، پیاده سازی و اجرای این سیستم با چالش هایی مواجه شوند. وجود زیرساخت های مختلف از جمله زیرساخت فناوری، فرهنگی، قانونی و تخصصی برای تحقق آموزش الکترونیکی امری حیاتی به نظر میرسد. می توان گفت مهم ترین سرمایه آموزش مجازی، محتوای آموزشی آن است. بنابراین، تصویب قوانینی برای حمایت از حقوق پدیدآورندگان و صاحبان محتوای آموزشی و نظارت بر اجرای صحیح این قوانین شرط اساسی برای گسترش این قبیل فعالیت ها است. در آموزش مجازی حدود نیمی از محتوای آموزشی توسط استاد تدریس می شود و مابقی با همکاری و تعامل دانشجویان، مطالعه و بررسی می شود. بنابراین محتوای درسی مورد نیاز دوره می بایست مناسب و قابل درک تولید شده باشد.
زیرساخت های فرهنگی نیز از جمله اامات توسعه فناوری اطلاعات در یک جامعه به شمار می رود. در امر ایجاد و توسعه دانشگاه مجازی، این واقعیت اهمیت بیشتری پیدا می کند. فرهنگ سازی صحیح و ارائه تصویر مناسبی از این نوع دانشگاه می تواند زمینه پذیرش عمومی و استقبال از آن را فراهم سازد. سطح دسترسی عموم مردم به کامپیوتر و شبکه اینترنت می بایست افزایش یابد و فرهنگ استفاده از فناوری اطلاعات در امور آموزشی توسعه و ترویج شود.
زیرساخت های فناوری نیاز عمده برای شروع فعالیت و اجرایی کردن سیستم آموزش الکترونیکی lms و سایت lms می باشد. خطوط مخابراتی، شبکه، سرورها، خطوط پر سرعت اینترنت و سیستم های کامپیوتری مناسب و ابزارهای آموزشی نظیر دوربین، مانیتورهای کلاسی، قلم های الکترونیکی از نیازهای اولیه برای طراحی این سیستم میباشد. سیستم های مدرن آموزشی بر پایه وب طراحی شده اند و نیازمند بستر شبکه ای لازم برای ارائه و استفاده مفید هستند. پهنای باند ضعیف می تواند یک مسأله جدی باشد اما به این معنی نیست که این امر باعث کم رنگ شدن نقش آموزش مجازی شود. در صورتی که دولت ها قادر باشند هزینه های سرمایه گذاری فناوری های مختلف را بررسی کنند، نتایج بسیار مطلوبی در راه سرمایه گذاری برای زیرساخت های فناوری کسب خواهند نمود. لازمه تحقق آموزش الکترونیکی پر بازده، طراحی سیستم های آموزشی است که با پهنای باند مختلف مشکلات جدی ایجاد نکند و سطح مطلوبی از آموزش را ارائه دهد.
درباره این سایت